Drodzy Panowie,
Jest takie powiedzenie, że „ Każdy może być Ojcem, ale tylko ktoś wyjątkowy zostaje Tatą”. Trudno być dobrym człowiekiem. Bardzo trudno jest być dobrym mężem. Najtrudniej jest być dobrym ojcem…Wszystkim Tatom, zarówno tych małych, jak i dorosłych dzieci, składamy życzenia spełnionego i szczęśliwego ojcostwa, bliskich więzi, dobrych, szczerych, pełnych ciepła i wzajemnego zrozumienia.
Rola, jaką pełnicie w rodzinie, stawia przed Wami wysokie wymagania. Być kochającym Ojcem, to nie tylko dawać dziecku oparcie i miłość, ale też nie chronić go przed trudnościami, a raczej pozwolić mu je pokonywać i odnosić własne sukcesy. To ukazywać perspektywę możliwych i wartościowych działań w świecie, to uczyć wychodzenia poza własny egoizm, to być dla swojego dziecka „kimś”.
Bycie ojcem to wyzwanie, któremu nie każdy mężczyzna potrafi sprostać. Wymaga ono bowiem poświęcenia siebie, swoich sił, umiejętności i przede wszystkim serca. Ale jest to również wyzwanie, które pomaga mężczyźnie rozwijać się, wzrastać i pokonywać własne słabości.
Tata to dla dziecka partner, przyjaciel, wzór, ale i ktoś z kim można się konstruktywnie spierać, pokłócić się, a czasem rywalizować. Mądry ojciec to taki, który w tym wszystkim znajdzie złoty środek, umiar i równowagę.Ojciec spełnia rolę swego rodzaju „mistrza”, który z jednej strony kształtuje osobowość dziecka, uwrażliwia jego sumienie, uczy uczciwości, odpowiedzialności, autorefleksji, sprawiedliwego traktowania ludzi, a z drugiej strony – uczy sztuki życia w świecie, wyprowadza dziecko z domu i otwiera przed nim świat.Warto być świadomym i obecnym tatą, począwszy od pierwszych dni życia naszych dzieci. Bo choć dzieci nie do końca są naszym przedłużeniem, to jednak każde z nich niesie w sobie cząstkę mamy i taty*
Doświadczenie ojcostwa – że mężczyzna staje się ojcem – nie można porównać do doświadczenia macierzyństwa. Matką staje się stopniowo, w wielomiesięcznym procesie, kobieta dorasta do tej myśli i roli w miarę jak dziecko w niej rośnie. Ojciec zaś staje się ojcem nagle, z dnia na dzień, z godziny na godzinę, w jednej chwili spada to na niego jak ostrze gilotyny oddzielające czas nieojcostwa od czasu ojcostwa. Gdy po raz pierwszy weźmie dziecko na ręce, wtedy uwierzy w jego realność. Albo, co gorsza, gdy dowie się wtem pewnego dnia: „Masz syna”, „Masz córkę”. Bez etapów pośrednich. Nie istnieje mężczyzn stan błogosławiony. Nie noszą ciąży. Nie doświadczają ojcostwa we własnym ciele. Nie można się przygotować. Jacek Dukaj
-
ŹRÓDŁO: http://pppkolo.szkolnastrona.pl/art,54,rola-ojca
